Kayak vissen boven de Poolcirkel!

Dit avontuur heeft plaatsgevonden in September 2021 nadat het vanwege de Corona pandemie een jaar was uitgesteld. Persoonlijk heb ik Noorwegen het reizen en de avonturen die je tijdens zo’n trip beleefd echt enorm gemist.

Engeløya

Een prachtig eiland gelegen boven de poolcirkel gesitueerd recht tegenover de Lofoten aan de landzijde van Noorwegen.

Dit eiland hebben wij (Niek, Thomas, Martin en mijn persoontje) uitgekozen voor een nieuwe kayak avontuur.

Wij proberen bij voorkeur een eiland te kiezen zodat we bij alle windrichtingen wel ergens kunnen vissen.

Aangezien wij met een personenbus met aanhangwagen en inclusief onze eigen kayaks reizen.

Zijn wij daardoor vrijer om ons startpunt iedere dag uit te kiezen waarbij we uitgaan van maximaal een uur reistijd.

In de praktijk is dat vaak korter en zijn we binnen 10 a 30 minuten op een gekozen locatie.

Het mooie van bijvoorbeeld Engeløya is het uitgebreide wegennetwerk zodat we op vele plaatsen makkelijk te water kunnen.

De vele strandjes bieden hier uitkomst zeker aangezien je met de bus vaak tot aan het strand kunt rijden.

Google Maps of een app zoals Gule Sider is ideaal om in Nederland al perfect te zien hoe het er ter plaatse uitziet. Super handig!!

Hoe het er onderwater uitziet is eveneens dankzij de Navionics Webapp internet pagina heel goed te zien.

Zodoende kun je zonder dat je er ooit in de buurt bent geweest alles al perfect uitpluizen.

Qua stekken, plaatsen waar je te water kan en waar je eventueel beschutting hebt voor de wind.

Het stukje rijden is letterlijk een avontuur!

De reis vanuit Nederland naar Engeløya is een flinke! Maar dankzij de personenbus en dat we met vier personen zijn kunnen we het heel goed verdelen.

We rijden telkens twee uurtjes en dan wisselen we, twee uurtjes als bijrijder (paar extra ogen is altijd handig) en dan vier uur relaxen achterin de bus.

Zo verloopt de reis van ruim 2800 km !! voorspoedig en reizen we in tegenstelling tot andere jaren voornamelijk door Zweden.

Als je hoog genoeg in Noorwegen zit is het sneller om door Zweden te rijden dan door Noorwegen.

Dat komt door het betere en rechtere (snellere) wegenstelsel van Zweden en de topografie.

Engeløya ligt boven de poolcirkel en daarboven in Scandinavië komen de doorgaande wegen van Noorwegen en Zweden wat dichter bij elkaar te liggen.

Het is een prachtige reis door Zweden waar we de Botnische golf volgen tot het punt dat we de dwarse oversteek naar Noorwegen moet gaan maken.

Zodra je aan die oversteek begint rij je eigenlijk ook de beschaving uit en bevinden we ons in Lapland.

Tot zover verloopt de reis perfect echter als we al diep in Lapland zijn midden in de nacht zien we wat in de lucht.

We besluiten te stoppen en aanschouwen zo het eerste Noorderlicht! (wat een magisch spektakel!!)

Het Noorderlicht blijkt onze reddende engel

Stiekem op gehoopt maar om het bij de eerste beste mogelijkheid al te kunnen zien hadden we nooit kunnen dromen.

Maar een snelle blik op onze aanhangwagen zorgde voor een grote schok!!

In plaats van vier kayaks lagen er nog maar drie!  Oh nee wat is er gebeurd?

Spanband geknapt, niks van gemerkt of gevoeld en hoelang rijden we dan al met drie kayaks rond??

Bij het laatste tankstation (200 km terug) waren we nog compleet… toch?!

Ga dan maar eens zoeken om 1.30 uur… langzaam terug rijden tegen het verkeer in met groot licht schijnend in de berm.

Verkeer komen we nauwelijks tegen maar een kayak ook niet., helemaal tot aan dat tankstation terug gereden.

Vervolgens maar weer omgedraaid om dan bij het eerste licht nogmaals die 200 km te rijden.

Eigenlijk hebben we het al opgegeven en al een Hobie Kayak dealer daar in Noord Noorwegen al gemaild of hij nog wat heeft liggen.

Tot we 20 km van de plaats zijn waar we voor het Noorderlicht waren gestopt we plots een kayak in de berm zien liggen!

Een paar krassen erop meer niet wat een mazzel!!

6 a 7 uur later zijn we terug op koers en een ervaring rijker!  Als we niet waren gestopt voor het Noorderlicht wat dan…

Ons huisje op Engeløya voor de komende twee weken  

Door de vertraging komen we wat later bij ons klassieke Noorse huis op Engeløya aan.

Een prachtig huisje waar we alle vier onze eigen slaapkamer hebben (altijd lekker) al moet ik zeggen dat ik in Noorwegen nog nooit slecht heb geslapen.

De dagen erna worden getypeerd door behoorlijk veel regen en wind waardoor we vaak de beschutting moeten opzoeken.

De visserij blijkt al snel vrij lastig te zijn en het is voornamelijk zoeken naar actieve vis.

In de voorgaande jaren kiezen we altijd voor de maand Mei en nu wilden we eens wat anders en hebben we voor de maand September gekozen.

We wisten dat we dan een andere visserij zouden tegenkomen welke beter zou zijn voor de Heilbot welke hoog op de verlanglijst staat.

De haring maakt plaats voor makreel en het is voornamelijk de kabeljauw die we veel minder in aantallen zien dan in Mei.

Qua Pollak visserij zien we niet veel verschil en is het in de periode dat wij vissen vooral zoeken naar plekken met stroming.

Doordat we (gelukkig) dankzij de eigenaar van het huisje de trip een jaar konden opschuiven.

Zitten we echter qua getijden niet ideaal.

Bij voorkeur plan je een trip over een springtij heen echter nu gaan we naar een doodtij toe.

En dat merken we vooral in de 2^e week waar we steeds meer moeten zoeken.

Naar plaatsen waar wel wat stroming staat en daarbij ook de actieve vis te vinden is.

Al blijft het natuurlijk altijd wel wat gissen hoeveel of hoe weinig stroming er daadwerkelijk rond een spring en doodtij is.

De Kabeljauw visserij

Eigenlijk kan ik hier vrij kort over zijn aangezien dit voor ons niet echt een target vis is.

Maar meer één die we geregeld tegenkomen als we opzoek zijn naar de Heilbot.

Maar t.o.v. de periode in Mei zien we veel minder kabeljauw en als we dan al een school of plukje tegenkomen op de fishfinder zijn ze niet actief.

Je plukt er zo nu en dan wel eentje uit de school (dan zie je de rest mee naar boven komen op het scherm) maar wild is de visserij niet.

Vaak zie je wat fijne spikkels aan de voet of rond een onderwaterberg.

Welke rond de 30 a 40 meter diepte zijn of staand tegen een talud wat naar de 60 a 100 meter gaat.

Dat blijkt vaak kabeljauw te zijn, welke daar in de regel ook wel blijft hangen maar staan ze daar in een soort van rust modes.

Pollak blijft een super gave vis om te vangen!

Deze brons kleurige rover is echt een fantastische vis om met licht materiaal te belagen.

Een spinhengel zoals de W4 Kayak of de nieuwe W6 Powerstick van Westin-Fishing.

Beide met een werpgewicht tot 60 gram zijn uitstekend voor de Pollak visserij.

De W6 Powerstick is in mijn ogen echt de ideale hengel daar deze wat zachter in de top is, en zo het gefriemel van een Pollak wat meer toestaat.

Een nog zachtere of lichtere hengel is niet aan te raden daar je dan niet voldoende het gevecht aan kunt gaan.

Met als (mogelijk) gevolg dat een Pollak zich kapot vecht.

Beter kun je iets zwaardere hengels nemen en een vrij strakke slipafstelling hanteren. (dan voel je trouwens ook meer de power van deze super sportvis!)

De in mijn ogen altijd vangende Sandy Andy in de gewichten 42 en 62 gram worden door ons het meest gebruikt.

Natuurlijke obstakels waar de stroom overheen loopt zijn goud!

Zoek naar steile wanden waar een stroming langsloopt of in een fjord /doorgang waar een obstakel aanwezig is.

In de vorm van een onderwaterberg of wat wij nu meerdere malen tegenkwamen een denkbeeldige drempel in een nauwer fjord.

Plaatsen waar het water overheen moet en dan wat versneld waardoor prooivissen in de problemen komen en waar de Pollak vanuit een beschutting kan toeslaan.

Vaak is het zo als je een interessante stek op het oog hebt om daar meerdere malen te kijken om te zien wanneer er de meeste stroming staat.

Vaak zie je de Pollak op je fishfinder scherm maar ze zijn niet altijd actief.

Of je vangt er in het begin een aantal en stopt het daarna vrij snel.

Zijn ze wel actief dan zijn de typische voorzichtige nibbels ook voorbij en pakken ze het kunstaas vaak gelijk vol.

De kenmerkende keiharde runs zijn voor ons sportvisser een waar genot!

Vanuit de kayak is dit een geweldig spelletje en het voordeel t.o.v. een boot is dat je telkens na een gevangen vis of mini drift.

Jezelf ideaal kunt positioneren en perfect je kunstaas kunt presenteren daar waar de Pollak zit.

Heilbot de ultieme rover!

Deze ontiegelijk sterke platvis met tanden staat bij ons (en menige Noorwegen ganger) bovenaan het lijstje.

Je kunt deze rovers op diverse manieren bevissen maar de werpende visserij is wel het gaafste.

Sandy Andy is al jaren onze favoriet en blijft echt fantastisch presteren!!

Dit jaar hebben we voornamelijk met de 62 en 82 grams uitvoering op de heilbot gevist op water tot 40 meter diepte.

Voor de slepende visserij is de 180 grams Crazy Daisy jig een ware killer! 

De aanbeten kunnen plaatsvinden in de gehele waterkolom en niet zelden zie je ze al op je fishfinder beeld voordat de aanbeet plaatsvind of juist niet.

Echt schrikachtig is deze onverschrokken jager niet en regelmatig krijg je een 2^e of derde kans om hem/haar alsnog te verleiden.

Het is wel altijd een zoektocht naar waar ze kunnen liggen of meer eigenlijk waar ze liggen want kunnen , ja er zijn zoveel mooie plekken als je de Navionics kaart bekijkt.

Wij vissen mogelijke stekken relatief snel af en vroeg of laat is het dan een keer raak.

Het loont vaak om op een later tijdstip terug te keren naar een plek waar er één is gevangen of gezien.

Naarmate we meer dagen vissen krijgen we zo een steeds beter beeld waar ze wel en niet zitten.

De Heilbot puzzel

Die zoektocht maakt het in mijn ogen extra leuk wanneer je ze uiteindelijk weet te vinden en zeker wanneer je een plek ontdekt waar er meerdere liggen.

Hoe dieper je in deze puzzel duikt ga je naarmate de tijd verstrijkt een steeds beter inzicht krijgen in hun gedragspatroon.

Dan word het ook steeds belangrijker om de getijden informatie welke je ook met de Navionics kaart kunt zien over de stekken te leggen.

Je gaat dan op de beste stekken vissen op het moment met dat er de meeste stroming staat.

Voor ons was dit cruciaal aangezien we in een periode met doodtij zitten.

Zoeken naar plaatsen waar we de meeste kans op wat stroming hebben.

Niet echt ideaal natuurlijk maar zoals al eerder vermeld vanwege de gecancelde trip van 2020 zitten we qua getijden niet in de perfecte periode.

Normaal gezien plannen wij altijd een trip rond een springtij en nooit rond een slapper tij zoals een doodtij.

En nu blijkt maar weer eens hoe belangrijk zulke details (kunnen) zijn.

The one that got away..

Op de vooravond van deze bewuste dag zat ik al zoekend op de laptop met behulp van de Navionics webapp te kijken.

Naar een geschikte locatie waar we mogelijk wel wat stroming zouden kunnen verwachten.

Mijn oog viel op een soort natuurlijk kruispunt tussen de vele eilandjes met daarin een paar diepere stroken die rechtstreeks aansluiten op het grote Vesterfjord.

Met midden op dat denkbeeldige kruispunt een aantal onderwater bergjes omgeven door zandgronden.

Tussen die onderwaterbergjes was zelfs een denkbeeldige drempel/rug te zien welke ideaal is voor heilbot om daar vanuit een hinderlaag toe te slaan.

Plus dat er aan de voet van deze onderwater bergjes diverse plateaus waren waar een heilbot perfect kan liggen.

Mijn van tevoren uitgedachte theorie blijkt spot on te zijn en na een aantal keer werpen met de Sandy Andy hangt er een heilbot aan.

Na deze te gevangen hebben (+/- 100 cm) vangt mijn maatje Thomas er één  van +/- 90 cm aan een koolvisje.

Als deze jongen dan over de top van het onderwater bergje vaart welke op net geen tien meter onder het wateroppervlak ligt zie ik wat meer aasvis.

Met een haringonderlijn weet ik een perfect maatje Makreel te vangen.

Niet zo’n grote welke we eerder regelmatig tegenkomen (denk dan aan 50!! cm) maar zo’n 30 a 35 cm.

Deze gemonteerd met een enkele cirkelhaak en een heilbot rig met een loodgewicht van 150 gram.

Slechts eenmaal langs de eerder genoemde drempel driften was voldoende en mijn slip ging als een malle lopen!

De slip van mijn molen een eind dicht gedraaid en zodoende komt er steeds meer druk op de hengel en word de Heilbot gehaakt.

Echter maakt deze zulke harde runs dat deze platvis me tweemaal bijna met kayak en al omver trekt!!

Toch de slip maar ietsje losser gezet…maar nog steeds trekt deze vis me met bijna 3 km/u rond.

Wat ik ook probeer ik krijg deze vis niet weg bij het onderwaterbergje. (het liefst wil je een vis afdrillen op een stuk zonder obstakels)

Wat een geweld!!

Heel diep is het trouwens niet en de vis word gehaakt op een diepte van 15 meter en het omliggende gebied is rond de 35 a 40 meter.

Maar de runs zijn fantastisch en heb nog niet eerder zulke krachtige runs meegemaakt.

Na een tijdje touwtrekken komt deze vis een aantal meter onder de kayak en dankzij het ongelooflijk heldere water kun je dan een aardige inschatting maken.

Oef deze is toch wel erg groot!!!  Schat ze op 150 a 170 cm en zie de 12/0 circle hook keurig voorin haar ontzettend grote bek zitten.

Even later heb ik haar of hem naast de kayak maar wat dan?

Kan deze niet zoals met de vissen van rond de meter via een kiewgreep op schoot sleuren.

Zo’n platte gaat al gauw richting de 50 a 60 kg en dan trek je de kayak omver als je het gewicht van onderen naar boven wilt krijgen.

Dus deze ‘slimme’ jongen was erop voorbereid en had zo’n grote haak in bezit welke je ook wel op de boten ziet.

Een XXL haak (weerhaak eraf geslepen) voorzien met een stuk stevig touw en een boeitje.

Op een boot laten ze de boot het werk doen maar op een kayak is dat natuurlijk geen doen.(bang dat de vis de kayak omver trekt)

Dacht als ik een grote vang dan kan ik naast de kayak die extra haak door zijn bek doen en hem dan hopelijk met het touw in bedwang houden.

Als de vis dan te wild word en ik het gevaarlijk vind worden kan ik hem makkelijk loslaten en dan later dankzij de boei het nogmaals proberen.

In theorie lijkt me dat best doenbaar maar de praktijk blijkt toch anders.

Leermomentje..

De extra haak krijg ik erin maar de vis maakt nog een onverwachte run en mijn lijn van de hengel begeeft het ondanks dat ik de slip van de molen al losser heb gezet.

Mogelijk heeft de lijn toch een beschadiging opgelopen van de onderwaterberg waar de vis rond bleef vechten.

Gelukkig zit de haak met touw en boei wel goed en zal ze zo wel bovenkomen!

Nou niet dus!!  Na een half uur niks te zien en na een uur nog steeds geen enkel signaal.

Klote zooi vis pleitte en ze zwemt met een boei en XXL haak rond.

Na een uur geven we het op en gaan we verder met vissen , maar op het einde van de dag lees 6 a 7 uur later!

Keren we nogmaals terug naar deze stek want het is immers een goede locatie voor de heilbot.

En zie ik zowaar een boei drijven! heel langzaam er naartoe gevaren om de vis niet te laten schrikken.

Maar de heilbot was gevlogen echter de rest van het tuigje is nog compleet.

Gelukkig heeft ze hem los weten te schudden en heeft ze op een vervelende middag na geen letsel op gelopen.

Het frappante is wel dat de boei op slechts 200 meter drijft van de plek waar ik ze 7 uur eerder gehaakt heb.

Ze is dus vermoedelijk direct naar de bodem gezwommen en daar gaan liggen.

Volgende keer een grotere boei monteren want zo’n boeitje die we voor het ankeren gebruiken van 25 a 30 cm diameter is duidelijk geen partij voor een flinke heilbot.

Of beter nog helemaal geen boei meer inzetten. Kan hem beter naast de kayak onthaken of eventueel een strandje zoeken.

Engeløya samenvattend

Het is een zeer interessante trip geweest in een werkelijk schitterend gebied met vele mogelijkheden.

Echter de visserij was wat moeizaam wat naar mijn mening voornamelijk aan de getijden te wijten valt.

Samen met Thomas best een oké visserij beleefd waarbij we dankzij onze kennis toch de nodige vissen naar boven hebben gebracht. (15 Heilbotten)

Martin en Niek hadden iets meer moeite om aan de vis te geraken maar we hebben allemaal heilbot gevangen!!

Als de visserij niet eenvoudig is zit het hem vaak in kleine details en juiste momenten waarom de één wel vangt en de ander wat minder.

Qua weer hebben we alles gehad maar vooral in de tweede week veel mooi weer met niet al teveel wind. Prima dus!

De terugreis ging voorspoedig tot werkelijk waar het laatste stoplicht voor Niek zijn woonplaats.

Daar begaf de draagarm van onze aanhangwagen het en hebben het bij Niek thuis provisorisch kunnen fixen met spanbanden en een metalen strip.

Je zal dat maar ergens bovenin Zweden hebben! Pfft wat een geluk bij een ongeluk!

Zo is het toch weer een onvergetelijk avontuur geworden welke we nog lang zullen heugen.

Met vriendelijke groet,

Daniël van der Post